bende bille yazdım

yaa bende bille yazdım umarım kızmassınız


kendimi bille yakın hissettiğim o günde başladı herşey.hayata başka gözle bakıyordum artık.mutluydum onu tanıdığım için.hayal dünyamın en derin köşesine koymuştum.sonucunu düşünmezcesine kendimi ona bağlıyordum.her gece yattığımda bir umuttur belki yarın diye kendimi avutuyordum.günler geçtikçe insanlar birbirinden yavaş yavaş soğur ya benimki tam tersiydi.günler geçtikçe bille olan sevgim dahada artıyordu.önceden hiç hissetmediğim bu duyguyu kimlerle nasıl paylaşabilirdim??onun güldüğüyle bende güldüm.onun ağladığıyla bende ağladım.onu düşündüğümde özlemim bir damla umut oluyordu kimi zaman.Acılarınla büyüttüğün sevda çiçeğin tomurcuklanacak Güneş bir başka doğacak ve yağmurlar umutla yağacak Ve sana söz tomurcuk çiçek açtığında yanında olacağım diye resimlerine bakarak ağladım.hayallerin pembe bir düşten ziyade Beyazlar içinde bir gerçek olacacağına o kadar inanmıştımki çevremdekileri önemsememeye onlar ıdaha çok kırmaya başlamıştım.umudumu hasretime yenik düşürmiycektim asla!!onsuz yaşanılacak olan bir hayata atılmaktan korkuyorum.Böyle bir hayatta ayakta durabileceğimi hiç sanmıyorum.Sonu hiç gelmeyecek gibi görünen yaz gecelerinde billsizlik beni bitirmeyecek de ne yapacak? onu sevmek mutluluksa,ben çok mutluydum.Aşık insanın umudu büyük olurmuş aynı bende olduğu gibi..
Sevmek çok zor değil,zor olan ;sevgiyi devamlı barındırabilmektir.o kadar inanmıştım ki onun en güzel sevgiye layık olduğunu.Sevmek acı verir, sevmemek de ben severek acı çekiyordum ya o?geceleri gökyüzüne baktığımda yıldız seçiyordum bak bill bu bizim yıldızımız hep parlasın olur mu diye.günler geçtikçe sevgimin büyümesine rağmen imkansızıda yaşıyordum sanki.o bana çok uzaklardaydı.bana bakmazdı bile.Hayaliyle saatlerim gidiyordu
Ne zaman onu hayal etsem Sonu hep hüzünle bitiyordu eski ben kalmamıştı artık.
Zaman yine geceye, yokluğunun en ağır vurduğu saatlere doğru ilerliyordu.Yokluğu en ileri boyutuyla tenime iyice sokuluyor, böyle bir yangında varlığını olanca güzelliğiyle duyumsuyorum. Her gece binlerce kez yinelenen bu sahnelerde yokluğu ne kadar yakıcıysa varlığın onunla yarışan bir serinlik oluyordu yüzümde.ve şimdi...o uzak bana ve bir okadar da yakın. kabullenmek istemediğim, hissetmekten korktuğum bir duygu var içimde ona karşı günden güne büyüyen. o duygunun vücudumu sarmasını istemiyorum.imkansızın var olduğuna inanmak içimden gelmiyor.belkide imkansızım.bilmiyorum.Bu nasıl bir özlemdir, kendi gövdem ateşten bir gömlek.. yanıyorum..Yetti artık, yetiş n'olur dayanamıyorum bill...
çığlıklarım bana her seferinde geri dönüyor sevgim boşa çıkacak diye çok korkuyorum.
Geceler boyu sabahlayıp uğruna, boşluğa düştüğüm sevdiğim, bir tanem, gözbebeğim.. Yüreğimden mühürlendim ona..Şiirler havalanıyor kuşlar gibi, şarkılar ağlıyor yokluğuna.. hayatı onda buldum ben, tükenirsem o tüketir beni.herşey o her yaşadığım duygu o hiçbirşey istemiyorum onun mutluluğundan başka.onu o kadar çok seviyorumki ya anlatamıyorum çok farklı bi duygu.bensizde olsa benlede olsa onu aşık olmuş ve mutlu görmek tek hayalim ş anda.umarım mutlu olursun bill'mm......

bunu tokio hotel için böLümüne taşıyorum daha uygun

süper olmuş kankam yüreğine sağlık:D uyy uykum geldi ama biras konu aççcam açsakta kimse okumuo o ayrı ya:S

valla ben her konuyu oquom kuzumm aç sen boşver xD